Lider - Zift

Nakarat:
Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev

Verse 1:
Ziyan o yaşamın. Bir yanda başarın
Bir yanan ateşin içine düş hele
Dayanan haşere, fiyatın nerede
Seninle baş eder işini görür hep hayat

Peşinen peşinde beşikten eşilen bir yola çık
Ve delik deşik edilen asıl mesele! O yolun sonunda ne var?
Bu konu spesifik. Siper alıp izle tüm izleri
Bir soluklan önce deseler içine çöken şey intikam gibi bir sistematik

İstersen hafif ol ister atik
İstersen basit ol ister asil
Sonuçta heran bu basit ve hazin
Bir yaşamın içinde kalbin hapis

Kurtulabilmen imkansız her yokluktan
Bir güneş doğar sen sinmişken zift içinde kalan adımlarını sayan korkundan
Ruh haline bağlı giden olsunlara bakan bu dostluklar
Lüks gülüşlerin sıcak gelmemesi inan bana dostum sadece yozluktan

Farkındaysan aynı kalmaz hiç her günün ertesi başka bir his
Aynanın arkası burayla benzer bir yaşam ve görünen sanki biziz
Kasvetle dans edip dünyayla kucaklaşan şu dehşetin izi
Garip olansa bununla yaşamak için çabalayan aklım tam bir faşist

Nakarat:
Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev
Bir baktın yine kendinden ötede bir şeylerden
Korkmak yine seni mahkum ediyor yalnızlıklara
Zaten toz olup gitmek amaç
Aklın dar geliyorken sana

Verse 2:
Korkma! Rotan çoktan belliydi
Bu sorman gereken sondan
Bir adım öncesine çok var daha toplan ortak
Napcakları belli olmayan bir ordu var hortlaklardan
Her koşulda ruhuna sahip olmaktan vazgeçen korkaklardan

Bloklardan sıkılıp bir oktavdan çıkan tılsımı kır ortasından Ve sır olmasından ötürü yasaklanan asırlık hırsımın saklanan kısmıyım
Sınanmadan sırası gelen sıralı skalanın ıskalanan hasmıyım
Kas katı kesilen hayal mahsulü yaşamın nefese can katan ıslığıyım

Yaşamla beliren adım
Basit bir tümsekte düşmekle kalır
Nasılsa güç bende dersinde yazık
Her nedenin arkası nedense canın

Pes etmek basit bir tanım
Her seferin hazin ve yazık
Koydukları aciz bir tanı
Tek amacı yalan bir yarın olan aç köpeklerle burdaki savaşım

Kazanan kim olur bilmem ama
Bunun gidişini beğeniyorum
Yazarken kendimden öte bir güçle
konuşmamak için direniyorum ve deniyorum

Nedeni basit
Ne senin yolun ne de benim yolum ebedi olur
Gecenin ortasına çöken ağırlık gibi
Lider'in içerisi kapkara ziftle dolu

Eline düşeni yerine bırak
Nedir hep içine sıkışan hicap
Meziyet akıla yazıla kitap
Konuşmak esaret düşünmek idam

Hüzün ve umut bir gemide git al
Yüzünden usulca dökülen izah
Görünen o ki gözünü kapatan
Ve seni kör eden bu pazarlık ziyan

Ben diyorum bir an önce zihnimi azledecek bir yer olsun
İyi olup kendini kurtaracağın kazanımlar firen olmuş
Bak net değil diğer olgular içinde gerçekliğin diye koydular önüne hep vazgeçtiğini
Bu zannettiğin gibi bitmeyecek aslında kendini ispatlarsan!

Nakarat:
Tüm yollar kapalımı dersin hep
İnsanlar gibi yalanını sev
Bir baktın yine kendinden ötede bir şeylerden
Korkmak yine seni mahkum ediyor yalnızlıklara
Zaten toz olup gitmek amaç
Aklın dar geliyorken sana