Markaj & Nix - Anneme

1. Verse
Ne desem geri gelir ki? Desemde ne değişir?
Dediklerimi doğrulattım hayatta ne değişti?
Seninle olan günlerimi birazcık hatırlıyorum
Birazcık hüzünlenip hemen yüzümü saklıyorum.
Genelde yastığıma düşerdi gözlerimden akan
Damla değil geçti artık,gözlerim bir çağlayan
Yanımda olman için göze alırım herşeyimi
Lakin imkansız,gidenin geri gelmesi.
Burayı boşverelim,orda durum nasıl?
Bensiz ve kimse yokken,toprak altı rahatmıdır?
Nasılsa anlamı yok senin için bu soruların..
Duymadığına eminimde başka bi umut var mıdır?
Ziyaretine gelemiyorum,sen bilirsin beni
Elimde olsa gitmem,senin başucundur evim.
Bu değil istediğin,farkındayım herşeyin
Mekanın cennet olsun,yok başka diyeceğim

Nakarat: (Nix)
Yine gelsem bu dünyaya
Yanından bir an bile ayrılmak istemem
Ya gel,ya beni al yanına İnan herşey boş sen yokken
Ve hayat artık boğuyor beni
Ya gel,ya beni al yanına anne.

2. Verse
Ne farkeder olmayışım,düşünmeside gereksiz.
Gerçi böyle demek,yenik düşmek demektir.
Bazen öyle daralıyorum,tüm gücüm yetersiz.
Çekip gitmek istiyorum,herkesten habersiz.
Gülün dikeni gibidir hayatın şu külfeti
Sevsende her çiçeği,kana bulanır ellerin
Ben sevmedim hiçbişeyi,belkide bu yüzden
Yaşama inat sayılmazda,nadiren gülümserim.
Hayal ediyorumda,şimdi burada olsaydın
Sorun değil nerde olsak orayı cennet sayardık
Çünkü öyle özledimki,görsem donup kalırdım
Ayaklarım tutmasada tüm gücümle koşardım.
Bir kez daha çocuk olsam,bir kez daha baksam
Öyle ağlasamki,tüm çocuklar ağlamasa
Şimdi öyle susuyorumki,her bi yükün sırtımda
Bağırsamda duymuyorsun,aldı seni bi fırtına