Markaj - Toprak Doysun

Giriş;
Soğuk bedenim yıllardır ve yorgun
Donuk bakışlar altında kalbim soluk.
İçimden taşanlar bile soğur
Ben miyim aynadaki ? Yada gurur.

1. Verse
Beklenti düzeyim sıfır,ve artık zorlamayın
Kaybettiğim bi ben varken yaralı bedene dokunmayın
Sanki ruhsuzum,bu yaşam benle kavgalı hep
Yüzümdeki net tavırlar,insanlara fazla bi dert.
Yinede dökmem içimi hangi biriniz anlayışlı?
Yalancı suratlardan geriye kalan kavga hırsı.
Müzikle beslenirken kulaklarıma dolmayışın
Anlatıyorum.ve bunları duymayışın.
Yağmur altında ıslanırken ne düşündüm?
Biliyo musun hayat? dalgalarca bende süründüm.
Çocukluğumun hatırası benliğimi ters düşürür.
Bir dakika müsade et,inan bende çok üşüdüm.
Elimden ne gelir ki? Zamanı geriye vermeye.
Gözyaşım ve duygularım nedenim oldu ölmeye.
Ne kaybeder hayat senle beni birarada görmeye?
Sanırım artık fazla geçti lütfen anne dön demeye.

Yok bir çözümü
İçim yanar
Bekliyorum ölümü. Toprak doyar.

2. Verse
Gel desemde vermiyor seni,duymuyor beni
Bir hiç olmak sorun değil,o halde görmeyeyim.
Söylemeyip içime atmak bişey değil.
Görmeyipte yaşıyorsam,yaşamak değil.
Közlendi her bi yanım,son duraktayım
Ne denli yanıyor içim,bil sen için ayaktayım.
Kararsızım her bi yarın zor geliyor.
Sen olmadan bu kainat inan bana dar geliyor.
Sonsuzluğun kudreti sen;ayaklarım titriyor.
Saatlerce düşünmek,seni görmemekle yol gidiyor.
Söz veriyorum kendime hep,hayat benle ters düşüyo
Kazansamda değişmiyorum,içim asla gülmüyoki;
Gülümsüyorum,mecburum.küslük olmaz bir babaya
Muhabbetim pekte sarmaz,susar kalır hep masada.
Duyan derki ne güzel hayat,parası varken ağlıyor.
Ben tokum be ademoğlu,canımı alan doymuyor.
Ne yağmurlar yağdı söyle,yokluğunu dolduracak
Tonlarca damla gibi,anılarımız son bulacak
Yeryüzünde yok olacağız,gökyüzünde durum nasıl?
Ne bayramlar geçti söyle,toprağında rahat mısın?
Kelime kelime ağlıyorum,yalnızlığıma aşığım
İster ağla,gül.nedensiz.hayallerimin adamıyım.
Külfetini sırtlayıpta mezarının tam ucundayım
Özlemek nedir sorarsan gözyaşımla tanımlayım.