Ne vakit işitsem ürperir o güzel ismini
Çok istedimde atamadım kalan gömleğini
Her yerde kokun hala tuaf yoksa gitmedimi
Demlik buğusu Papatyalar sanki gümüş gibi
İnceldiği Yerden Kopmasın inattan güçlüdür yürek
Zor gün dediğin her günümde bana sen gerek
Yoksun olsun dokunurum saçlarına
Öyle çok seviyordum tanışmadan daha
Odam zifir kanım zehir sormam kimlesin
Geçerken uğra uzun yada kısa yeter ki gitmeyesin