Mazlum Çimen - Ben Hayatta En Çok Babamı Sevdim

Karaçalılar gibi yarden bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla ha düştü ha düşecek
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim

Ben hayatta en çok babamı sevdim
Hayatta ben en çok babamı sevdim

Bilmezdi ki oturduğumuz semti
Geldi mi de gidici hep acele işi
Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi
Atlastan bakardım nereye gitti
Öyle öyle ezber ettim gurbeti

Sevinçten uçardım hasta oldum mu 40′ı geçerse ateş çağırırlar İstanbul?a
Bi helallaşmak ister elbet (diğmi) oğluyla
Tifoyken başardım bu aşk oynunu
Ohh dedim göğsüne (göğsüne) gömdüm burnumu

En son teftişine çıkana değin
Koştururken ardından o uçmaktaki devin

Daha başka tür aşklar geniş sevdalar için
Açıldı nefesim fikrim canevim
Hayatta ben en çok babamı sevdim

Ben hayatta en çok babamı sevdim
Hayatta ben en çok