Anlatmak gerekir her şeyi en baştan tekrar
Geçecek bizim hikayemizin üzerinden yıllar
Sen benim hayatımdan kendini değil hatalarını çıkar
Ve işte doğruların o zaman senin de çıkmanı doğrular
Yanlış zamanda yanlış yerdeydim belki
Belki o lafların hiçbirisi bana değildi...
Bunu kimse okumayacak Ömür'den başka, o yüzden kendime yazma izni verdim
Ama unuttuğum bir çok insan var Süleyman gibi mesela
Düzeltmek için dört senedir çabaladım hatalarımı
Hepsini bir düzene koydum parçalarımın
Ve hepsini bir kenara bıraktım bütün çabalarımı
Kim saracak benim bundan sonra kalbimdeki yaralarımı
Kendi kardeşim bile yaptığım sanatı okumuyor biliyor musun?
Beni dün destekleyenler bile bu sanatı okumuyor biliyor musun?
Bu sözler uçup gidiyor, Türkrap Fm bile bunu görmüyor biliyor musun?
Kaç tane hikayemiz varsa hepsi uçup gidiyor görmüyor musun?
Artık düzeltmek lazım değildir işleri rap bizde sanattı bitti
Bana bu şarkıyı yazdıran sen varya sen beni üzen senin gidişindi
Kimsenin sevmemesiydi, en çok üzen sendin sonra uçuruma ittiler
Beni, arkamdan havlayıp durdu bütün itler
Kalmadı biliyor musun artık içimde adalet
Ve yok benim içimde en ufak bir asalet
Geziyorum yarı uyur yarı gezer sanki etrafımda dolaşanlar değil bendim hayalet
"Yastığımın altında bıraktım aya bakarak kurduğum hayalleri"
Beni çok kötü yerden vurdu ilk defa hayat
Ne zatürre gibiydi ne de derime atılan onlarca dikiş kadar bayat
Öldü içimdeki Numan küllerimden yeni doğdum fakat
Yanımda kimse kalmayınca ne kadar dayanabilirim söyle kanka
Bakıyorum günbatımına bütün hayallerimi çıkartmak için
Sırt çantamdan, hepsini teker teker anlatmak isterim çünkü gelmiyor içimden susmak
Adımı duyurabilmek için TRK'da Barış'la tanıştım, yıllar önce acılarımı dindirmek için rape başladığım gibi ama
Ne birisi duydu sesimi ne de dindi acılarım nasıl bir illete bulaştım onu bile bilmiyorum
Aklımda var onlarca satır daha, kim dinleyecek beni bu kadar
Hangi savaşa gidiyorum hangi tarafta kim verdi böyle bir karar
Bir insan daha sence kaç satır daha yazar
Bir insanın içinde bir şair kaç yıl daha yaşar
Her kar düştüğünde, yağmur yağdığında, güneş açtığında aklıma gel sevgili
Her çektiğim acıda aklıma gel ve dindirsin acımı sevgin
Kafamın her yerinde sen varsın sanki kafamın içinde var senin sergin
Var mı acaba seni silmemin bir yolu kafamdan ve benim olmalı bu ilk hedefim
Acaba üşüyor musun şu anda, çekiyor musun acı ya da pişmanlık
Yok muydu lan içinde en ufak bir insanlık
Kalbim yaşadığı her duygu yüzünden oldu kitaplık
Ve her gelen geçen kişi için olmak zorunda mı kiralık!!