Mehmet Çetin - Geride Kalan

Bir kuru hayalin koynuna girip
Rüyamda, döndüğün günleri görüp
Zülfünü sazımın göğsüne gerip
Sanma bestelere, tellere gömdüm

Kendimden habersiz kendimden kaçıp
Resminin yanına bir büyük açıp
Zannetme her gece kör kütük içip
Yağmurlara gömdüm, sellere gömdüm

Menekşeler gibi boynumu büküp
Hasrete ram oldum sanma diz çöküp Zannetme her akşam kabrinden söküp
Her sabah çiğ düşen güllere gömdüm

Ulaşılmaz menzil, seninle yarın
Artık sen ölüsün, ben türbedarın
'Var”la 'yok” arası bir yer mezarın
Ben seni bilinmez hallere gömdüm

Zannetme caddeler sokaklar gamda
Eşyalar yas tutar sanma odamda
Gurubun nakışı solarken camda
Yangınımı kızıl tüllere gömdüm