Mehmethan - Simli Karpostal

duraksadım bi dönem o kadına susadım
adın ile çevrili ölümüne tuzağın
kara saçındaki bir örgüne uzağım.
kilitledin beni kafesine kusayım .


firar'ım gözün isimli maphustan
onlar bende bisimli karpostal
yol ayrımı olur ama adam kayırma
teninden hiç o elleride ayırma .


göz yaşın akabilir ama beni tanımadın ileri dönük olan bi adımı atamadın
hadi kızım hadi kalkta sen yüzüme bak .
arkamı dönerim ben ellerimi bırak .

bir ömür sürebilir sana sitemim
listeni tazeleyiver hadi güzelim
yalanına kurban bul oyna
lanet kalbede beni koyma !


gündüzümüde gecemide ayıramıyorum
hep karanlık ama mum yakamıyorum.
gözlerin yok ki güneşi bulamıyorum.
loş kapalı ama hayale dalamıyorum


kahkahaların akbabalara benzer
her gördüğün akraban ya elver ama derler ya nedir bu halin
derimki bende kahpeydi yarim.


bu adamı dinledin, dinliyosun dinleyeceksin.
biliyosun ki benide tanıyosun ona göre bana bi hamle yap durma kadın deliriyosun.

bir ömür üzebilir seni sitemim
acını tazeleyiver hadi güzelim
yalanına kurban bul oyna
lanet kalbede beni koyma


kalbi paçavra gbi fırlatıp attın da ne oldu he kaybeden sen oldun
misafir olarak ağırladım seni ve sonunda aşk oyunu bitti kovdum .

gözyaşlarımla bedeni yıkadım senin sevgi sözlerine kulağı tıkadım
karşına rastgele çıkan bi hergele aldın tadı gezip durma gel eve.

desem inanma sakın hayalet aşkım
senin yoların bi hayli taşlı
kalbin nasır el gibi
tekrardan dinle gör dibi


artık gelsen de ben istemem
acımı tazeler dert çekemem
yalanına kurban bul oyna
lanet kalbede beni koyma