Mert Meral - Denge (Ağıt Aşüftedil - Of Paranoid)

Dengele müzikle ruhsal hali,
Vede kendine kinini kusmaz hain.
Sabır taşsa dahi yürü bu aşka dahil,
Biri akla sahip ve bunu aştı kalbim.

Herkes kendine göre alim.
Karakter yorumun zevkine ait.
Dostum siyah ne kadar aykırı olsada,
Hayatındaki renklere dahil.

Gösteriş lüksü basit kadınların,
Uçkuru peşinde nazik adamları.
Hala özüne sahip kişilerin,
Hayatı olmuş mavi satırları.

Mazi hatırlatır derdimi.
Engelim, benim sonum yine bendedir.
Nerdesin ? ben bu yolda daha serdeyim.
Bi nevi yerdeyim, sanırım sendeyim.

Nakarat:
Zorladığım bir şey yok
Beni bana bırak yeter
Zorladığım bir şey yok
Sen dengede dur yeter

Yürüdüğüm bu yollar engebe,
Aylardır duramadım dengede.
Takılıyor aklım koca bir engele,
Beni boş ver önce kendini dengele.(sen)

Kişiliğini bulamadan hayatı çöz.
Var kalbimden aklıma bayadır göç. Bize kalmış bu denli rahatlık örf.
Müzikte önceki devri kapattık ört.

Kalbimde protesto nacizane.
Beni getirdi iyi niyetim aciz hale.
Akıl içinde akıl tamirhanem.
Bir noktadan sonra bu dahiyane.

Amiyane bir tavırla canlandım,
Negatif olmak canımdan can aldı.
Dostum birileri bizi saf sanmış,
Hayalime koşuyorum az kaldı.

Dinle beni,
İstemediğim şey buna kitlemeniz.
Müzik sevmiyor ciğerini kirleteni.
Yaşatır paranoid sana zirveleri.

Zirve kimin ? inan değil umrumda.
Kiminin bakışları uzak usluptan.
Kimininse düşünceleri ahmakça.
Paradan değerli ahlak var.

Nakarat:
Zorladığım bir şey yok
Beni bana bırak yeter
Zorladığım bir şey yok
Sen dengede dur yeter

Yürüdüğüm bu yollar engebe,
Aylardır duramadım dengede.
Takılıyor aklım koca bir engele,
Beni boş ver önce kendini dengele.(sen)