Mert Şenel - Katilim Ol

Onca şey varken
Yine sen gel Katilim Ol!
Katilim Ol
Gecemi aydınlat, güneşim gibi doğ
Gel Katilim Ol!
Katilim Ol
Gecemi aydınlat güneşim gibi doğ

Üstüne düştükçe kırıldı, değerini bilmem.
Eminim ikimiz içinde farksız değmedi günler.
Erkenden farkettiğim şeyler ya da hissettiklerimden dolayı uzaktayım sana bu kadar

Zaman ve para
Koşarak depar at
Düşünce bu dara
Bana yara veren araf ama
Yara bere kalana kadar
Akan o kana
Dokunuyor buralarda artık
Alttan alamamak
Değişiyor insanda aynı şeyler
Etkileniyorum en ufak bir şeyden
Bendeki yeri hep baş köşeydi
Ya şimdi gel ya da yak bu şehri!

O gün'e hapsoldum.
Düştüm eline, kahrolsun derdim belki
Eski aklım olsaydı keşke…

O gün bir parça koptu içimden
Ve her ne olursa olsun
Yabancılaşmışsakta derinden
Kendimde ödün vermedim ben.

Uzun zaman oldu hissetmeyeli kendimi
Kuruntularla yıktın koca bir gemiyi
Neresinden tutsam elimde kalan hevesimin
Nefesini, nefesimi…