Mesut İlkay Yanık - Şanlı Mazi

Biz cihanda nam alıp şan yürütelerdeniz…
Öfkemiz bir tufandır, sabrımızsa bir deniz.

Bim-i cânla cenk edip onu yenmiş erleriz.
Biz öz canından geçmiş kahraman askerleriz.

İlk atamız Türk Han'dır, ondan türedi budun.
Palazlanıp boy verdi, pek tez üredi budun.

Bir nur gibi yayıldı soyumuz dört bir yana
Kenan'a, Buhara'ya, Çin'e ve Hindistan'a.

Atlarımız tufandan yıllar evvel şahlandı.
Ordumuz üç bin yıldan kadim ki silahlandı.

Biz Bozoklar, Üçoklar… Aynı ten, aynı kanız!
Öz atamız Oğuz'dur, Türk Han'ın ırkındanız.

Yirmi dört boy bölündük, göç ettik nice ile
Aştık çetin yolları, çektik onulmaz çile…

Yayıldık Beşbalık'tan acunun her yerine.
En zorlu düşmanların at sürdük üzerine.

Pusatlanıp savaştık, savaştıkça kazandık.
Susadıkça zaferin serin nehrinde kandık.

Asya'da burağanlar estirdi soluğumuz
Ve orda kuruldu ilk imparatorluğumuz…
Tuman Han tüm boyları tek çatıda derledi.
Kurdu Türk birliğini anbean ilerledi.

Ardından Börü Tonga aynı izde yürüdü.
Çelik pençe yasamız tüm Asya'yı bürüdü.

Hücum üstüne hücum… Çin'i yıldırdı Motun.
En nihayet düşmanın seddini kırdı Motun.

Ve Japon Denizi'nden ulu Hazar'a kadar
Erişti Hun Türkü'nün hükmettiği topraklar.

Yükselerek naramız değdi sanki ta aya
Tanrı'nın izni ile hâkim olduk Asya'ya...

İl yutan haritada açıp derin bir gedik
Attila'yla at sürüp Avrupa'yı çiğnedik.

Kırıp yumruğumuzla yağı kıstırgaçını
Paramparça eyledik Cermenliğin haçını.

Türk Han'ın oğulları, hep biriz, Turanlıyız.
Beş bin yıllık orduyuz, kudretliyiz, şanlıyız.

Volkanlar gibi yanar damarımızdaki kan.
Tarih denen sayaçla muadil hızdaki kan.

İşte ordu, işte cenk, işte delil, işte iz…
O şanlı milletiz ki tarihe yön veririz.