Mikyas Mon - Adını Anmadan

Rüyalarım,umutlarıma bir tebessüm doldurur
Şakaklarına işlemiştir yaşlılığın ilsilesi
Sözlerim duam olur gözlerim gökyüzündedir
Kalbim senle dolu iken yanlızlığı erteledim

Şafak 21 , geldi çattı yine yıl dönümüm
Aynada ki yansımalar yaşlılığın tek düğümü
Kalem olup yeniden dikmek istedim bu çarşafları
İp de asılı kalan sade organlarıymış

Zevki sefa içinde,kalıblaşmış insanlar
Ruhunu savaşta kaybedip,günah keçisiyim diyip ve adar
Sevaplarına bir iğne takıp tekmeler gerçeklerini İnşa edilen mağbedine saldırırlar

Tek bir ihtimalin doğurabileceği mutlulukları düşün
Sende bir gün ağlar,bir gün gülmek istersin
Omzuma yaslan artık belli olsun somut halin
Tek bir ihtimal ver,yaşama sebebim için

Nakarat
Ne olur dur konuş benimle
İki satır bile yazmadım adını anmadan
Ellerini yeniden uzat bana
Karanlık üstüme yığılmadan