Mikyas Mon - Hayat Enime Doğruca Yakın

Ummadığım kadar acı dolu hayalimin ötesi
Bambaşka bakmıştım bu gözlerle dünyanın ninnisine
Söz vermişti bana kalbim acı çekmemek için
Ama gene yalan söyledi,kapıldı bir prensesin gönlüne

Süzüldü ağaç dallarından düşen yapraklar gibi
Çekti perdeyi önüme ve ne yapabileceğimi bilemedim
İşte buda son hüznüm olsun dalgalar çarpmadan
Kanatlarım yok ki buralardan uçup geliyim yanına

Tutsaklığım son barış antlaşması imzalandığında bozuldu
On dokuzuma geldim kurtuldum dedim kendi kendime ama yanıldım
Baktım aşkın etkisi ölümden ‘'daha,daha,daha'' betermiş
Anladım ki kaderin oyununda piyon olarak yer almaktayım

Derdimi bitirmek istedim ama hep üstünlük sağladı üzerimde
Kırıldı ince dallarından göstermez oldu en yeşil yaprağını
Sorumsuz insanlar yüzünden hep kurumuştu hayat iklimim
Sözlerim bile bitkin düştü anlam bulamadı kalemimde bile

Her şeyi bir çırpıda silmenin vakti geldi beyaz sayfaları açın
Pusula arıyorum gerçek rota üzerinde huzuru bulmak için
İmkansızlıktan imkan yaratabilmek gibi zor bir şey yoktur
Son nefesimi veresiye kadar ben yalnızlığımla geçinirim

Belki gerçek belki yalan bir aşkın peşinde koşuyorum
Sorumsuzca davrandığım apaçık ortada sanırım kurgu yalan
Hayal meyal görkem dolu anlarda yalnızlığıma terk edildim
Kim bilirki benim derdimi,derinimi göremezler sevgimin değerine

Nakarat
Son dualarımda mutluluklar ellerime ulaşsın,bir kere kaybolmadan Sözün bittiği anda seni bulabilmeliyim
Aynalar bana bakmak istemezken
Mağrur şekilde yollarda adımlar atmaktayım
Gönlüne kabul edermisin beni

Belki bilmiyorsun belki anlamadın anlamsızca baktın kaldın
Ahenklerimle bir yuva yaptım aşkımın serisini topladım
Rüzgarlara da savurt dum mektup yollarcasına geldimi
Dağılsın kalbinin derinliklerine bir tutamda olsa sevgi dolsun

Asileşti hayat felsefende hiç kimseye güvenin kalmadı
İmkansızı aşmak kolay aslında sadece çabalamak gerekli
Derdini dökmediğin sürece içinde birikir tüm acı gerçekler
Bu bakışların örtüsünde yaşarım etki edemezki kara kediler

Kalbin saf ve temiz buna layik gör gönlümün iltifatlarını
Yaşamsal ikilemlerin ardında kalma yak gitsin tüm anılarını
Bir çırpıda at kirli sayfaları yeniden bir başlangıç yap
Baş sayfalarına benide ekle hayatımızı yazalım iki kalemle

Ölümde kapımızı çalana kadar düşlerimizi kuralım her çehrede
Son adımlarıda beraber atalaım ölümün kucağına düşerken
Hayat Enime doğruca yakın olduğu müddet dahilinde bile kaybolmam
Bana bir şans versen yeter,en güzel mevsimleri kurgularız

Nakarat
Son dualarımda mutluluklar ellerime ulaşsın,bir kere kaybolmadan
Sözün bittiği anda seni bulabilmeliyim
Aynalar bana bakmak istemezken
Mağrur şekilde yollarda adımlar atmaktayım
Gönlüne kabul edermisin beni