Miraç - Ormanı Sarmış Alev

Nakarat;
Ormanı sarmış alev
Yangına körükle gidiyor eyvah
Yollara kurulu pusu
Çakallar beni bana bırakmıyorlar

Verse 1;
Sır gibi saklarım içimde tüter
Donar dolunayım gecemde söner
Bazen solar, bazen açar
Bu canım yanar
Bu yaşlar akar
Adımlarımı tutamam geçiyor zaman
Hayat dediğin biraz ölüm biraz yaşam
Zor zamanda zorla kendini yıkılmadan
Ben bi' dağ peşindeyim usanmadan
Açılsın kapıları göklerin yağsın yağmurlar
Islansın sırılsıklam kalbim dertle bu gece
Bu bekleyiş biliyorum sürecek asırlar
Alışsın bu ruhum taki kıyamete
Derin bi' kuyuya bağırdım çağırdım sırrımı
Yak kalbinden gayrıyı
Dününü yarını
eşyanın batını
Düşünme karını
Sat yoğunu varını
Söyletme halımı

Nakarat;
Ormanı sarmış alev
Yangına körükle gidiyor eyvah
Yollara kurulu pusu Çakallar beni bana bırakmıyorlar

Verse 2;
Metamorfoz bekleyen bir tırtıl gibiyim
Kelebek olmak için umudum var
Yok mecalim
Biri bi' ip sarkıtsın kuyuma
Bu ara dipsizim
Çoban yıldızını kaybeden bi çoban misaliyim
Az gittim, uz gittim
31 sene yol gittim
Gün ektim gece biçtim
Aşk şarabından içtim
Doldur sakin beyle kadehi derdimiz katlansın
Bu şarabı üzümden sananlar utansın
Çivi çiviyi söker
Sabır hasret ilacı
Gelde bunu nefse anlat başımın belası
Beş ayrı yerinde göğsümün derin bi' ağrı
İki heceyle kavrulurken gözlerim kapalı
Sözlerim soyut çünkü bu ayrı bi' boyut
Mirac demiri verdiği alemde [?] vücut
Çünkü murabut
Edemez tasallut
Ben ibrahim
Sen pagan kral nemrut

Nakarat;
Ormanı sarmış alev
Yangına körükle gidiyor eyvah
Yollara kurulu pusu
Çakallar beni bana bırakmıyorlar