Hiç sevmeden, hiç aşık olmadan
Hiç gülmeden, çocukluk bilmeden
Alırlar bizi, getirirler dize
Adımız kaybolur daha hiç konmadan
Bu dünya bizim değil
Yıllar boşa geçer. Umutlar boşa çıkar
Karamsar bi' hüzün üzerimize çöker
Boğulur, boğulur yine hapsoluruz
Düşünür, düşünür yine kahroluruz
Bu anılar bizim değil
Vururlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Vururlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Bu dünya bizim değil
Binlerce ölür yine bir gömülürüz
Mezarımıza taş dikilmez
Çiçekler açmaz, insanlar geçmez
Sıra sıra koyu güller bitmez
Bu toprak bizim değil
Vururlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Vururlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Bu dünya bizim değil
Bulurlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Bulurlar bizi. Vururlar bizi
Adımız kaybolur, unuturlar bizi
Bu dünya bizim değil