Mosira - Nefes

Kimisinin hayatında bir varım bir yokum
Kalan hayatımdan geriye doğru bir yokuş
Kendi hikayemin baş kahramanıyken
Nasıl olur da hep en kötüsü ben olurum?

Özgür olmak isteyen bir kuş misali
Çırpıyorum kanatları ; kanatlarımın olmayışı
Sebeplerim; sonuçlarımı doğurmadı, napalım
En sonunda benimde koptu kayışlarım

Sinirlerime sahip çıkamadım üzgünüm
Bu bir şairin başarısızlık öyküsü
Öyküsüyse öldürün görün bu kördüğüm
Çözümü gördüğüm, böldüğüm ve sövdüğümde öldüğüm

Terazinin dengesine ağır geldi bakışlarım
İnsanlara gerek yok onlarsız yaşarım
Yıllardır hiç bu kadar yalnız olmamışdım
Bundan sonra yaptığım şarkılarla anılırım

Nakarat
Derin bi nefes aldım
Zaman aktı
Noldunu anlamadan
Bugünlere daldım

Bir yanan mumu tekde öldüren nefes
Durma sende es
Etme pes
Sakinleşemiyorum hiç duvarlar üstüme geliyor
Üzgünüm.. En sonunda ölüm beni geriyor
Bu prensipli tavırlar süzgecimden geçemiyor
Her başarısızlık benim psikolojimi zedeliyor

Bu bataklıkdan tek seferde çıkabilene helal olsun
Ben çıkana kadar helak oldum dostum
Hayatına girdiğim her insanda bi iz bıraktım
Düşünmeye başladım karardı ışıklarım

Suya düşmemek değil asıl sorun çıkamamak
Kaderimle yüzleşince kaçmak istiom yalın ayak
Selam vermek zor geliyor mümkün olsa tanınmamak
Neden insanları sevemiyor ah şu kalın kafam

Oturdum bi bankda derin bi nefes aldım
Gökyüzüne baktım ve bu şarkıyı yazdım
Aya baktıkca kafamda birikiyordu satırlarım
Gözlerimi kapattım hayallere daldım

Nakarat
Derin bi nefes aldım
Zaman aktı
Noldunu anlamadan
Bugünlere daldım

Bir yanan mumu tekde öldüren nefes
Durma sende es
Etme pes