Yolum biter
Yolun biter
Zaman geçer
Uyan!
x2
Akan yaş kurur gözümde özümde insan
anlamaz vicdan içimde özümde insan
Erozyona uğradı toprağım
Nereye gül diktiysem, ne ektiysem biçemedim
Gözüm arkamda kaldı kördüğüm bilemedim
Yas duası dediğin üç damla su
Bilemedim bir yürek ve bir ruh tiyatrosu
Baş rolü kahramanlık korosu
Assolisti madur gönüldü
Umut için gök yüzüme kan sürüldü
Bir şehir kadar üzüldüm
Yol kenarındaki herhangi bir çınar kadar yalnız
Bir şehirdi sürgündüm
Kol kestik onlar sakaldan bahsedecek kadar arsız
Tarafsız hiç bir kavga olmadı sonunda barışsa da vicdanım akıll
Vicdansız hiç bir kavga olmazdı eğer tanışsaydı aklım mantıkla
Yolum biter
Yolun biter
Zaman geçer
Uyan!
x2