Muhalif - Bir Gün

Bent-1
Akıl ve kâlp ayrılınca yetim kalır "aşk" denen
Rûhum çırılçıplak, düş kırıklarım kaç beden??
Keşke yok olsam bir anda parçalarıma ayrılıp..
..Ya da bu hüznü kor ateşle yakığ dağıtmak gerek
Bir hayâldin, bugünse imkânsıza kanat çırp
Ya gözümden akarsın ya da bağrımda kanarsın
Hayâtın sunduğu bir armağandın
Şükür için şu avuçlarımı adınla açıp Tanrı'ma yakardım
Hayâlimde bi' başkasın, hayâlinde başkası
Büyüyo' gözbebeklerim, veyâ bir dev aynası..
..tutup da bakıyo' kendine bu "nefis" denen efendi
Bir adım öteye kaçmak için mecâlim de kalmadı
Kanım kadar yakınsın ve anılarım kadar uzak
Ölüm gardiyan misâli, yanıbaşımda tabutlar
En zoru hiç gelmeyecek olsan bile beklemek..
..Ve birlikte geçen dakîka sayılarıyla avunmak..!

Nak
Bir gün aklımız, bir gün kâlbimiz..
..Aynı yerde buluşacak elbet Bir gün aklımız, bir gün kâlbimiz..
..El ele tutuşacaktır elbet...!!!

Bent-2
"Neden?" diye sorma; çünkü ben de bilmiyorum
Elimde değil, yürek ne derse dinliyorum
Fütursuz olmuşken ve boşvermişken herşeyi..
..İstemsiz uykularda şimdi düşlerimden gitmiyo'sun
Sustukça biriken acım konuştukça fazlalaştı
Elimden tek gelense Âraf'ta kalmamaktı
İçindeyim cehennemin, mahrumum nefesinden
Meleklerim sana, paslı bir pranga bana bağlı
Kül rengi bir bulut bugün güneşi soldurur
Artık okyanuslar kurusa bu gözlerim doldurur
Nihâyet bu, şikâyet değil.. Sitem hiç değil
Soğuk değil tenimi kavuran, ayaz değil; yokluğun
Islanır yanaklarım, mâtem akar damla damla
Zehir diye aşkından ölmüşümdür sabah kalkamazsam
Işıksız odamda ılık nefes, camın buğusu
Mahremimsin artık; her sözüm sana, sayfa sayfa..!