Muhalif - Kimim Ben (Bölüm-2) (Bu Benim Öyküm)

On iki yıl bilfiil, öncesinde amatör uğraşlar
"Uğraşmak" dediğim kasetlerden sesimi dinlemek
Beğenmeyip de sildiklerim benim kayıp geçmişim
Elimde şimdi kalan tek şey, dostum: Koca bi' hiçbi' şey
Sevenime göre şarkılarım milyonlarca dinlenmeli
Bana göreyse köşeye çekilip ilelebet dinlenmeli
Yorgun rûhum düzelmez, bu yorgunluğum ezelden
Bir soru var, yanıtı hâlen muammâdır: Kimim ben??
Kimine göre ben uçanı kaçanı eleştiren bi' meczup
O kimi de bana göre beyninden muaf kalan bi' deyyus
Dilim sert değil, azîzim; kelâmlarım çelikten
Girersem rûha işlerim o "kulak" denen delikten
Sesimi değiştirmeden ve sözümü eğip bükmeden
Popüler kültüre, baskıya ve paraya boyun eğmeden
Nefret etsem de insanların kutsallarına değmeden
Şöhretim garson boy, ama ürettiğim büyük beden..

Bu benim öyküm
Dilden dile gezmez
Dert ortağım olmaz kimse
Söylenmez şarkım
Susarım ezgim, şiirimle..

Zaman, yalanla giydirilmiş gerçekleri bir bir soyar
Tel tel, hiç sezdirmeden şu şakaklarımı beyaza boyar
Sanki karardıkça rûhum silinir adım usulca
Tanınmamak değil de bâzen anlaşılmamak koyar
Kimlik arayışıyla geçti ömrün yarısı, darısı başına
Yarası geçmeyen acılar bilincimde tümöre döndü Gördüklerimin binde birini ancak anlatmışımdır
Çok geceler gözyaşımı yüzüme örtüp yatmışımdır
Kimse bilmez ki kimse bilsin istemem
Ben izin verdiğimce duyduklarınız kâfi gelmeli
Korkuturdu âniden koşturan hamamböcekleri
Ne tatlı şeydi kapana takılıp ölen fındık fâresi??
Karanlık ve rutûbetli duvara asılı resimdim
Köşesi kıvrık bi' defterin üstünde yazan isimdim
İçim ısınırdı akşamları soba tutuştuğunda
Saklanırdım dayaklardan bir apartman boşluğunda..

(Nakarat)

Herhangi biriyim aslında, kimseden yok farkım
Öyle ki gün oldu, emeklilikte yaşa takıldım
"Parasız eğitim" istediğim için nezârethânelere tıkıldım
Atama bekleyen öğretmendim, canımla sınandım
Aydındım, bir otelde hapsedilip yakıldım
Gazeteciydim, gözaltında işkenceyle tanıştım
Bir askerdim; nöbette uyuyakaldım, dayak yedim
Bir polistim, şark hizmetinde canıma kastedildi
Şimdi doktorum, şifâ dağıtıp şiddet görüyorum
İşçiyim, "ihmâl" denen cinâyetlerde ölüyorum
Siyâsetçiyim, dün siyahsam bugün beyaza dönüyorum
Erkeğim, eşimi ya öldürüyor ya aldatıp dövüyorum
Bir çocuğum, sokaklardan korkarak büyüyorum
Bir gencim, gelecek kaygısıyla yarınlarıma yürüyorum
Bir kadınım, baba evinden kocanın evine kefenlenen
Bir müzisyen, az ve özce tarafınızdan dinlenen..