Selamların en güzeli sana olsun ey sevdiğim. Muhabbetlerin en büyüğü sana ait sultanım. Kâinatta en güzel yerler senindir Efendim. Ve yine sanadır ithaf edilmiş en güzel sözler. Nasıl anlatılır ki bu satırlarda engin yüreğin kısaca. Bulamadım ben yolumu sultanım. Ne olur varlığından şüphe eden şu gönüllere duyur sesini. Yoksa anlatamam yüreğimdeki derin ızdırabı. Kim ki senden uzak bana düşman kim ki sana yakın bana yârendir Efendim. Şu an yazarken yüreğim yine o sessizliğe büründü. Beni kahreden o sessizlik. Sensiz mahveden sessizlik. İşte bunlardır feryadım yakarışım ağlayışım. Cümlelerde sakat konuşmaya mecalimin olmadığı sözler. Evet, bir son bulsun istiyorum içimdeki haykırışlar. Vuslata ermek için yeterli olsun geçen yıllar. Ne olur sultanım bu gidişin bir sonu olsun olur mu? Dayanamam yoksa kaldıramam bu yükü Efendim. Ki sensin dilimde gözümde ellerimde taşıdığım sevgi ve yine senle bir sondayım artık. Ne olduğunu bilmediğim bilemediğim.