Murat Çelik - Yolculuk

Zamanı geldi ayrılığın doğumla ölüm gibi
Yalnız biz değildik ki kendini kandıran
Gidişin senin olur bırakırsan sesini
Paylaşmak hep bahane tanımadan içini

Yalnızlık var içimde yağmuru andıran
Ayrılık beyaz bir sayfa yolumda duran
Kelimeler hep bahane duymdan konuşursan
Yerçekimi bu yüzümüzün toprağını arayan

Aynalar buldum yürüdüğüm yollarda
Kendimi izimden seçtim
Sorular gördüm baktığım yüzlerde
Kendimi kendimden ittim, seni gördüm

Seni buldum ben sonra doğdum
Sen gittin ben yoruldum