Ne telefona gidiyor elim ne farkındayım günün güneşin
Her yanım nazlı gülüşün, gül yüzün
Görmez oldum senden başka
Hiç bir şeyi iki gözüm,ki ben...
Ne yol, ne iz bilmiyorum,sanki liseliyim toyum
Seviyorum sonunda itiraf ediyorum
O kadar temiz ve sahi öpmeye bile kıyamıyorum,ki ben...
Neredeyse inanmazdım
Aşk tenlerin seçimiydi geçici ateşiydi
Gelip vurdu tam hedeften
Bu saatten sonra olacak iş miydi?
İnansaydım yanar mıydım?
Kalır mıydım savunmasız, çaresiz çocuk gibi
Tatmasaydım o zaman da
Yaşamış sayar mıydım kendimi adam gibi