Mustafa Taşova - Miraç Bahri

Sahibul hülleti vet tac ve rakibül bürakı fi leyletil mirac,
Hazreti Ahmedi mahmudü Muhammed Mustafa ra salavat!
Söyleşirken Cebrâil ile kelâm
Geldi Refref önüne verdi selâm

Aldı ol şâh-ı cihânı ol zamân
Sidre'den gitti ve götürdü hemân

Bir fezâ oldu o demde rûnümâ
Ne mekân var anda ne arz-u semâ

Kim, ne hâlidir, ne mâli, ol mahal
Akl ü fikr etmek o hâli fehmü hal

Ref' olup ol şâha yetmiş bin hicâb
Nûr-ı tevhîd açtı vechinden nikâb

Çünki kamûsun görüp geçti öte
Vardı îrişdi ol Ulû Hazrete

Şeş cihetden ol münezzeh Zülcelâl
Bî kemû-keyf âna gösterdi Cemâl

Âşikâre gördü Rabbü'l-İzzetî
Âhiretde öyle görünür ümmeti

Bî-hurûf-ü lâfz-u savt ol pâdişâh
Mustafa'ya söyledî bî-iştibâh

Dedi kim matlûb ü maksûdün benem
Sevdiğin cân ile mâbûdün benem

Gece gündüz durmayub istediğin
Nola kim görsem cemâlin dediğin

Gel habîbim sâna müştâk olmuşam
Cümle halkı sâna bende kılmışam

Ne murâdın vâr ise kîlam revâ
Eyleyem bir derde bin türylü devâ

Mustafâ dedi: 'Eyâ Rabbe'r-Rahîm
Vey hatâ pûş ü atâsı çok kerîm

Ol zaîf ümmetlerim hâlî nola
Hazretîne nîce anlar yol bula

Gece gündüz işler isyân kamû
Korkarım ki yerleri ola tamû

Yâ İlâhî, hazretinden hâcetim
Bûdurur kim ola makbûl ümmetim”
Hak-Teâlâdan erişdi bir nidâ:
Yâ Muhammed ben sâna kıldım atâ

Ümmetini sâna verdim ey habîb
Cennetîmi anlara kıldım nasîb

Zâtıma mir'at edindim zâtıni
Bîle yazdım âdım ile âdıni

Hem dedi kim: 'Yâ Muhammed ben seni
Bilûrem görmeğe doymazsın beni

Avdet edûp davet et kullarımı
Tâ gelûben göreler dîdârımı

Sen ki mi'râc eyleyûb etdin niyâz
Ümmetin mîrâcını kıldım namâz”

Tarfetül-ayn içre ol Fahr-i cihân
Ümmühân'ın evine geldi hemân

Her ne vâki oldu ise serteser
Cümlesin eshâbına verdi haber

Dediler: 'Ey Kıble-i İslâmü dîn
Kutlu olsun sâna mîrâc-i güzîn

Allâhümme salli alâ seyyidinâ Muhammedinillezî
câe bilhakkıl mübîn ve erseltehû rahmeten lil âlemin.

Yâ İlâhî, ol Muhammed hakkı çün
Ol şefâat kân-ı Ahmed hakkı çün

Ol gece söyleşîlen söz hakkı çün
Ol gece Hakk'ı gören göz hakkı çün

Yâ İlâhi, saklagıl îmânımız
Verelim îman ile tâ cânımız

Sâna lâyık kullarınla hemdem et
Ehl-i derdin sohbetine mahrem et

Hem Süleymân-ı fakîre rahmet et
Yoldaşın îmân makâmın cennet et

Yâ İlâhi, kılma bizi dâllîn
Bu dûâya cümleniz deyin âmîn

Ümmetinden râzı olsun ol muîn
Rahmetullâhi aleyhim ecmâin