Baharı koklarken teninde
Yalnızlığın sarmış bedenimi
Sen güzünde susuz yüzerken
Tek yudumden uzak,kuru bedenim
Ama yağmurlara muhtaç İstanbul'da
Yalan baharlara mahkum kaldım
Baharı koklarken teninde
Yalnızlığın sarmış bedenimi
Sen sözünde durup düşerken
Gökyüzünde yarım kalır nefesin
Ama yağmurlara muhtaç İstanbul'da
Yalan baharlara mahkum kaldım
Kendi yolunu bulman beklesin
Sen su gibi tazesin
Ben de bir dal buldum tutundum
Son sözüyle savrulan
Ama yağmurlara muhtaç İstanbul'da
Yalan baharlara mahkum kaldım