Negro Kunâla - İstanbul Susmaz

İSTANBUL SUSMAZ

verse 1

üzerime sinsi bi kara bulut yapıştı kaldı
ellerim yapış yapış göz yaşlarımdan
mutluluk hep başkasına yakıştı bana zaman vardı hep dayan
ne kadar sürecek bu halim
saadet gene ikmale talim

su gibi akıp giden bu ömür bendi yoktur önünde
hep adamlarını yollar ilkten teşrifleri akabinde
ne mevkiler kat ettide kimselere eğmedi boyun
galip belli sus be adam bu tek taraflı bi oyun

diz kapaklarım kabuk bağlamaz yaralarım hep nemli
belki vardır bi merhemi ama ecza dolabım tam takır
sende keyifler çakır ben ayalı çok oldu
uykular ziyan kabuslar yastığıma yuva kurdu

ben ağlasam istanbul susmaz sel alır buraları
sığmaz içime taşar gider kalbimin enkazları
tek bi hamlede it beni ipin ucundayım zaten
canım desen yollarında daha fazlasını isteme benden

NAKARAT

kader hasrete örer ağını
sensizlik ölümden beter nereye koysam sığdıramam
bu ne biçim bi dert
nasıl bir keder


verse 2

insan ömrü dediğin o bodur ağacın cılız yaprakları
her sonbahar dökülür imitasyondan tomurcukları
sende baharsa bi bak etrafına kıyamet insan
güz olmaya gör Negro tek başınasın vallahi o zaman

kader hangi motiflerini dokur
açmış ellerini Kunala sabır okur
anca duaları musubetlerden korur
neden bütün güzel anlar çabuk son bulur bilmiyorum
kederler buz kalıbında kendini korur korkuyorum

soğuk kanlı bir yalnızlık mahalime pusu kurmuş
etrafımda milyonlarca beşer olmuş neye yarar
senden başkası bana zarar çıkar peşinde zavallılar
madalyonun iki yüzü var yazık ki bilmiyorlar

zamanın kastemeyeceği tek şeydir gözlerin
en zehirli yılanlardan beter sözlerin panzehirimsin benim
senden gelsin ecel bana kanat yanar aşk uğruna
aşka uçmayan kanat neye yarar Allah aşkına

Negro Kunala