Nilüfer - Vefa

Bir ömür dinlenmeden
Sevip de sevilmeden
Sessizce kırgın gelip de geçtin
Hayatın çemberinden

Hiçbir haber vermeden
Kimseye görünmeden
Gizlice bir gül koyup da geçtin
Gönlümün şu bahçesinden

Hasret her şeyden acıymış
Sen gidince anladım Vefa bir semtin adıymış demiştin
Unutmadım

Hasret her şeyden acıymış
En sonunda anladım
Hayat tozpembe masalmış
İş işten geçince ben hatırladım

Kimseyi incitmeden
Hiç vakit kaybetmeden
Zamansız birden uçup da gittin
Avucumdan ellerimden