Noybata - Geriye Ne Kaldı

Bana kızacak kadar değer vermiyor olmayışın
İki sene önce gidip ve hala gelmeyişin
Biraz özlem biraz da nefret içimde simgeleşir
Sonucun da sen olur uğurun ise bilgeleşir
Asıl sorun bu değil
Asıl sorun senin yokluğun
Ve asıl soru neden yok olduğum benim
Sen kanatları kopmuş masum bir meleksin
Ben ise şeytanın kula yaptığı acı bir deneydim
Sonucun da keder olan acı bir aşk tablosu
Ve her gece külleri düşer kül tablasına
Dün yazmaya çalıştım seni ağrılar saplanınca
Durdum ve attım ağzıma avucumda ki haplarımı
Güzel bir uyku sen ve ben içinde
nezih bir ortam
Sonrasın da yeşillikler
ardına saklanmış gözlerinin denizi (denizi)
Artık gel gir koluma ve buralar de bizim
Olmayacak bunlar biliyorum ama
Hayali bile bir hayli güzel Ve gözlerin her zamanki gibi etrafı süzer
Hala unutmadım seni bak tutuyormuşum demek ki sözümü





Yüzüm gözüm her bir şey değişti (Değişti)
Ama içimde ki sen kaç senedir aynısın
Korktuğum tek şey seni bi başkasıyla görme kaygısı
Sonucun da yaralı olan her yerim sargısız (Sargısız)
Bir nevi sen ve sevgine dargınım
Martılar gökyüzünü kaplamış bekliyor gelmeni
Ama öyle bir ihtimal mevcut değil dimi
Eğer gerçekten öyle ise koymıcaktır sana ölmemin
Söyle bizden geriye ne kaldı şimdi
O ibne elimden seni aniden çığ misali aldı
Ve ben hala seni kaybettiğim yerde bekliyorum yardım
Sen ise her bir şeyi unutup onu sardın (Onu sardı)