Oğulçet - Kağıt Gemi

Bir kağıt gemi
yanaşır diye bekledim
yorgun ellerin
kağıttan yaptığı gemileri
alıp benden geri vermediği
rotasına umut yüklediğim
hep dönmesini düşlediğim
Alabora edilen gemilerim
Otursam yanıbaşına
Sana kendimi anlatsam
dalsam
suskun sonsuzluğa beni
hayale boğsan
doğsam hayallere

hep hayal eder
derdim hep
kendime
nerdeler gelmeyen
o büyük büyülü
yelkenler

Günlerim, gecelerim bügünde yine dimdik değilim
Başım önüme eğik
batık bir geminin sanki deniz feneriyim
çırpınan yırtık bir yelkenliyim
hayatımdan bir bir indiğim
Kendi merdivenlerime gizlediğim
o faili mechul cinayetim

giden düşlerim
artık geri gelmeyen güvenim
doğmaya bile korkar güneşim
Donuk bakıyor yine gözlerim
belkide kördüm diye görmedim
Döküp attım denizime gövdemi
Gece kendime vediğim sözleri
Düşünüp düşlediğimde de özledim

hep hayal eder
derdim hep
kendime
nerdeler gelmeyen
o büyük büyülü
yelkenler