Bende özledim lakin özlem ise bu kalpte
Gönül hırsızı olan o kalbin söyle şimdi kimde
Madde şuan bedende döndükçe kafa kıyak
Kalbine harman bu gönlüm düşürdüğün hale bak
Senin korkak yüreğine atmak ister bir tokat
Sende aşk palavra gözlerinse artık çok basit
Dostuma her gittiğinde uzak durdum izledim
Gözlerimi aynalarda kapattım ve gizledim
Soruyorum be kendime aynadaki ben miyim ?
Yıkıldım bittim evet ellerinde tükendim
Hayallerde düşlemiştim hayatımın anlamı
Gözlerimde hep berbattı sense dostuma kaçtın
Oysa yarınlar benim ve şuan maddeye kaldım
Soranlar oluyor bana neden bitti gardaşım
Dost ortamından çıkan bir arkadaş vurdu sırttan
Tanımaz oldum ben kendimi bu dört duvar içinde
Esiriydim gözlerinin kıyamazdım o gözlere
Herşeye razı geldim be sevdim seni sadece
Çıkarsız sevmiştim seni bırakıp gittin ellere
Şimdi nefret eder oldum sana dair herşeye
Hatıralar anılar canlanır be gözümde
Sana ağır geldi sevdam kaldıramadın değil mi
Yarınlarımı sakladım ben karanlıklar içine
Geçmişe dönük hiçbir şey kalmamış ellerimde
Her satırım bir isyan yine kalem elimde
Çok küçükken korkardım hep aşk denilen masaldan
Çünkü masallar yalanmış uzak durdum ben aşktan
Alın yazım illet oldu sarıldı hep boynuma
Yetim bıraktın bu kalbi sarmadın lan koynuna
Yetim bıraktın bu kalbi sarmadın lan koynuna
Sana verdiğim değeri gözlerinle göremedin
Kalbinle hissetmen yeterli yeterki sev dedim
Umut verdin hayal kurdum ben sabırla bekledim
Elbet bir gün o sözlerin hesabını verirsin
Yarınlarım meçhul şimdi bambaşka bir haldeyim