Ömer Karaoğlu - Sultanım

Can özünden besmeliyi çekende
Dil yanmazsa ben yanarım sultanım
Hak uğrunda bir sefere çıkanda
Yol yanmazsa ben yanarım sultanım

Göz utanır gönül dostu görülünce
Can tutuşur candan selam verilince
Bülbül olup bir bahçeye girilince
Gül yanmazsa ben yanarım sultanım

Aşıklık içimde doğduğu zaman
Taş yanar göz yaşım yandığı zamanA
Mızrabım sazıma değdiği zaman
Tel yanmazsa ben yanarım sultanım

Alev alev ruhta canda bu ateş
Bakmakla görülmez bende bu ateş
Bırakılsa hangi günde bu ateş
Yıl yanmazsa ben yanarım sultanım