Osman Öztunç - Ölüyorum Sanmayın

Şimdi ben bir celladın yağlı urganında ölüyorum
Burada benim günahlara seçilen kurban
İşte bu ben; kirli dileklerin adağı
Burada sürtüklerin elindedir sevda kalemi
Ve kahpeler yön verir seyrine aşkın
Yitikler, yitikler, atıklar, satıklar
Maskeli adamlar ve kokanam adamlar dilinde dikildir ferman,
Çamur erkekler, hamur erkekler çizer resmini sevgilerin
Ve pusulası mermerdendir bunların.
Ve çağının kumandalı tanrısıdır ruhsuz robotlarına
İşte ben bu celladın yağlı urganındayım.
Bu cellat arsız, bu cellat damarsız
Ve bir saz paramparça edilir gözler önünde. Ve bir harita yırtılır uzakları gösteren
Şimdi ben bir celladın yağlı urganında ölüyorum.
Yalancılar, talancılar, düzenbazlar, gambazlar, cambazlar
Sizlersiniz insanlığın silik rüyası
Fedekar, cefakar, vefakar maskeler
Hilekar, şerefsiz ve namussuz yüzlerinizde
Gülün namussuzlar gülün
Ben kendime gülmeyi haram ettim
Ama ağlamayı sevmem.
Ben bir tebessüm eriyim.
Öldüğüme kanmayın, ölsemde inanmayın
Haydi cellat !... Haydi' Boynumda yağlı urgan
Ölüyorum sanmayın, Ölüyorum sanmayın