Ozan Manas - Gül Gibi Güzel Ay Kadar Parlak

Öyle kolay sanma şair sevmesi
Bir mezar gibi sessiz ve soğuk
Girdin mi başlar yar, yarar yüreği
İliklerin sancır, gözlerin acır
Ecel kadar gerçek, Kaf kadar hayal
Bir nesil doğurur, öldürür sonra
Kuşansa kalemi, bürünse ilham

Öyle kolay değil şair sevmesi
Ayın arka yüzü görünür düşte
Gerçekler hep masal, masallar gerçek
Mavera'ya uçar ilham yolcusu
Git gel deniz gibi taşar, köpürür
İncinmez mısralar fakat yorulur
Utanıp sıkılır söz sanatından
Susar kanmaz, susar
Kanar yüreği

Mahşer yerinin gürültüsünden
Sessizce çıkıp gelir gibisin
Günahkâr, çirkin o matanenden Gül gibi güzel ay kadar parlak

İnce elleri, kara saçları
Değmeye gelmez bela gözleri
Fakat gülüşü, gamzeli yüzü
Gül gibi güzel ay kadar parlak

Gayrı gülsün şair zarında
Düş aynasında görünsün yüzün
Bir tutam aşkla yar hanesinde
Gül gibi güzel ay kadar parlak

İnce elleri, kara saçları
Değmeye gelmez bela gözleri
Fakat gülüşü, gamzeli yüzü
Gül gibi güzel ay kadar parlak

Ay tutulur o esaret bilmez
Özgür ve masum, Bozkurt duruşlu
Farkında mıdır bilemiyorum
Gül gibi güzel ay kadar parlak