Ozbi - Kalbine Sor

Nakarat:
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?

Ruhunu al karşına koy
De ki; 'aşk gülecek”
Bunu aklına sok
Bunu aklına sok
Hah! Aklına sok

Verse 1:
Kinle büyür kavga,
İyi bak kimle büyür kavgan
Nefret bir illet gibi besleniyor kandan
Aşkı anlayan vazgeçer mi bahardan? (Ha?)

Aşk; bir şiir cümlesi,
Dokunduğunda içine işleyen bir sevgi hamlesi
Aşk; ruhunun iradesi
Başkasının değil kendin ol diyenin annesi

Ve aşk; bir rüyanın adresi
Ama adalet kokan gerçeğin terazisi
Aşk; kalbimin tek eğrisi
Irkçılığın sahte kavgalarını neylesin

Yüzleş, en büyük felaket savaş
Yaşandı tarih, kitap değil yavaş lan
Ciğeri beş para etmez egolarıyla hükmedenlerin
Hükümlerine sokayım, titreyip kamaş sen!

Kendin ol, çocukluğunun yasını tut
Söküldüğünde irini akıtır bağlayan kabuk
Koca bir evren, koca bir boşluk, koca bir dünya
Dediğin şey küçük, küçük bir ağlayan çocuk be

Nakarat:
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?

Ruhunu al karşına koy
De ki; 'aşk gülecek”
Bunu aklına sok

Hadi dünyaya sor!
Hadi dünyaya sor!
Bunu dünyaya sor!
Bunu dünyaya sor!


Verse 2:
İnsanoğlu dışlandın, hor görüldün
Kimliğin hiçe sayıldı, sahipsiz gömüldün
Ben buyum dedin, evin yakıldı, sonra dövüldün,
Bir ağıt yankılandı ve ruhun aşka bölündü.

İki büklüm oldun, canın yüklü doğdu,
Ve hiç anlamamış seni komşunun sümüklü oğlu
Lakin onunla büyüdün, hep 'nasılsın?” diye sordun
Sonra sen en büyük oldun oysa hükümlü oldu

Senin büyük olman, en en büyük olman
Neyi değiştirir lan ölüm varken büyük olmak?
Hassktir oradan, havalı pozlar atma bana
Otuz yıldır yaşıyorum seni yeter yalanla yakınman

Oyuna geldin. Erdemin nedir?
Seni eğip büktüler. Söyle gerçeğin nedir?
Sanırım insanlık sana göre ruhların demi
O zaman hangi tanrı üstünlük bunların dedi ha?

Düşündün mü? Tabi ki hiç düşünmedin!
Çünkü hiçbir asır yoksunluğun bu kadar övülmedi
Yoksunluk; bir terkediş gibi
Çocukluğunda aşk giyen tüm özlemlerimi

Yine övüldün yanında olanların dilleriyle
Senin yerine geçmek isteyen düşkünlerin eliyle
Gücün sevdası bu, alay eder kimiyle
Kimle rüzgarları yollar, petrolün yeliyle

Unutma, hep haklı olmak istedin. Haksız olmak ezilmekti
Dedin ki ezilmek mi? Dedin ki yenilmektir!
Yenilmem asla dedin ve silahı çektin
Kimdi keklik, hiç bilmedin, hiç görmedin ve hiç sevmedin

Dene bir sevmeyi lan, unutma gülmeyi
Sevmen için tüm dünya senin gibi mi olmalı?
Söyle sevmen için tüm dünya senin gibi mi olmalı? (Ha?=
Sevmen için tüm dünya senin gibi mi olmalı?
Söyle sevmen için tüm dünya senin gibi mi olmalı?

Nakarat:
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?
O kalbine sor! Savaş diliyor mu?
Gönlüne sor! Aşk biliyor mu?

Ruhunu al karşına koy
De ki; 'aşk gülecek”
Bunu aklına sok