Özgüç - Hayat Meyhanesi

Benim soframda sevgi ekmeksaygı bir bardak su
Su olmadan ekmek boğazdan hiç geçmiyor doğrusu
İçimde sensiz izlediğim o filmin korkusu
Sen hiç bilir misin ölmekle yaşamak arası duyguyu?
İnsan bir haber verir olur mu öyle çekip gitmek?
O insan dediğin et yığını var ya bilmiyor kıymet
Benim hayatım ucuz şarap şişelerinden ibaret
Açarken içime kaçtı hayatın mantarı maalesef
Çocukken pilot olmak isterdim yahutta doktor
Fakat duman çekmeden pilot olmak hayatta çok zor
Annem hep sorardı oğlum bu giysiler neden bol?
Onların dünyası tozpembebenim gözaltlarım mor
Kadın değil erkeğin or*spusundan kork
Hayat denen meyhanede dost diye kimse yok
Sorarsalar bigün beni de ki uzağa gitti çok
Senin ruhun parayla benimkiyse rap müzikle tok

Boğulmak değil korkuminan nefes alamamak
Rüyayı gerçek etmenin kolayı uyanmak
Birşeyi çok isteyipte hiçbir zaman alamamak
Hayat çocukken oynadığım kırık bir oyuncak
Üşüyorum çok annehiç huzur yok içimde
Sen derdin insanoğlu çiğ süt emmiş sakın güvenme
Sen gibi değilmiş herkes şu dünyada nedense
Ben hayallerimi yorgan diye örtüyorum üstüme
Korkma kolay boğulmamyüzmeyi bilmesem de
Ne çok köpek balığı gördüm hayat denen o denizde
Onların şeref denen limanında yokmuş iskele
Kaç halat daha gerekli kalmak için suyun üstünde?
Bir yaprak gibi dökülmüştün sen en güneşli mevsimde
Sen gittin ve şu an karasal iklimler var içimde
Yazlar sıcak ve kurakkışlar soğuktu kalbimde
Ben artık hiçbir çiçeği sulamıyorum senin bahçende
Mutluluk;iki bacak arasındaki dünya
O dünyada kral sanıyorlar içine girip çıkınca
Benim aşkım kalemlerim ve önümde duran boş sayfa
Onlarla sevi*irken hiç ihtiyaç duymam kondoma

Boğulmak değil korkuminan nefes alamamak
Rüyayı gerçek etmenin kolayı uyanmak
Birşeyi çok isteyipte hiçbir zaman alamamak
Hayat çocukken oynadığım kırık bir oyuncak