Özgür Çevik - Çok Düşünce

Çok düşünce çok düşünce
Zaman kaçıyor ellerimden
Koş peşinden koş peşinden
Yoruldum artık düşünmekten

Çok düşünce çok düşünce
Doldu kafam almıyor içeri
Elim kolum yara içinde
Kanıyorlar yanıyorlar
Büyüyorlar içimde

Narkoz yemiş duygularım
Soğuk hissiz beklemekte
Alev almış çelişkiler Sis bulutu yükselmekte
Patlamaya hazır aşklar
Savaşımdı sizlerle
Paylaştığım her bir yaşam
Mutasyondur bünyemde

Karanlıklar azalıyor yavaş yavaş kararsızlıklar
Şimdi kimse tanımaz beni üzerimde tuhaf bir elbise
Ben şimdi başka biri kokusuna yabancı hallerde
Şimdi kimse tanımaz beni üzerimde tuhaf bir elbise
Ben şimdi başka biri kokusuna yabancı hallerde

Çok düşünce çok düşünce
Çok düşünce çok düşünce