Paradoks - Benim Hayatım

Çekil ve dinle moruk tanrı böyle yazmış napıyım
Yaşım 7'ydi henüz fakat ben gurbetle tanıştım
Hastalık özlem daha binlerce sebeb ağlamama
Oyun sandığınız sokaklar da alış kavgalara

Sebebi neydi 15'imde saçlarımda beyazlar
Her gün 2 lirayla lise yoluna düştüm ayazda
nedeni paranın azlığından kaynaklanmıyordu
O beyazların sorumlusu her gün küfreden babam !

Temiz bi hayâl çocuksun bi kız seversin sonuçsuz
Ve 1.5 yıl geçer moruk sade 1 kez konuştuk !
Her gün hayat yetmiyor ve birde bunla koşustur
Ve el değmemiş nefretimle çocukluğumu unuttum

Bir sabah uyan ve anla dost denen saçmalıklar
Kazandığın bi bok yoktu dönersin ortalıkta
parasızlık kötü cidden bir çoğunun başında
Bu yüzden üniversite hayal olmuştu en başından

Hayatım boyunca burnum bir kez dahi kanamazken
Boş bi sebeb yüzünden bi yumruk geldi işte
Nedeni ben değildim sonuçta iyi bir niyetten
Korumam gereken biri vardı o vakit hapisten

Hemde 17'mde daha hırsızlıkla suçlandım
Kafamda silah namlusuyla ölüme hırslandım
yok olduğun bir an gibi ağlamayı kıskandım
Boş yere vurdum dedi ve kan beynime tırmandı

Herifte 1 diş eksik atılmıştım nezarete
O gecem huzurluydu çünkü yoktu orda kimse
Kaybedecek bir ailem var dedim ve gelen
Özrü kendi diledi adam 40 yaşında birde

Bu yüzden icim her dakika sıkıntıyla dolu
Cebimde 5 lirayla aylarca yürürdüm yolu
Donardı ayaklarım ellerim burnum ve solum Ben sebebsiz yere mutlulukla düşman oldum



Ellerim kirlenmedi çamurlardan yürürken
Dışar da oynuyordum 5 yaşında çocukken
Ev kapısı arda kadar açık aglıyordu herkes
Gözlerimle gördüm annem yerde dayak yerken

Şimdi aslan gibi evlatlarız tabi bitti hepsi
Çok hakkımız yendi genede hiç bi yerden çal demedi
Helal lokma haktır gerisi yakışmaz islama emi
Anne kahramandır ! çünkü biz açken o hiç yemedi

Uyuşturmadım beynimi şarkılarımı yazarken
Ottan uzak durdum henüz 10 yaşında tanırken
Çevrem de çok kişi gördüm göz bebeği kayarken
Uzak durun çocuklar uyuşturucu hayat yer

Kardeşim ben on ikimde pazarlarda suda sattım
Tren raylarından eşya taşıyarak iş yaptım
Okul harçlığım için 17 saat ayaktaydım
yüzüme bakıp gülen sınıf arkadaşlarım

Darılmadım gücenmedim hayata hiç yenilmedim
Çok şükür demeden hiç bi zaman gün geçirmedim
Seyre daldım bazen hayalin gerçek taraflarında
Kırdığım kalpler olmuştur cahildim düzeltemedim

Faildim cinayetime sebeb kendim oldum
Dicen mutlu günün yokmu ne olduysa unuttum
Bir Allahım bilir beni çünkü ruhum sorumlu
Bileklerimin kesilmesimi tüm bunlara sorundu

Nefes nefese kaldım dünya dönerken duruldum
Yoruldum hayat zordu sonra sağlam bi dal buldum
İyi niyetle yaklaştıkça arkadan vuruldum
Bu benim hayatım ki hasarlıydı çocukluğum…