Paradoks - Kafana Sık

Tüm hayaller aynı yerde kalmalı git Kafana sık
Parçalandı ellerim soğuk duvar ve ses kısık
Al ölümü korkut ışık tut gözlerinden aksın
Taşıma hiç bir zaman madem ihtiyari söz kalsın
Bilincim yer altından bıktı çünkü herkes aynı
Her ses aynı dumanlarla partiler de hepsi baygın
Merkezin de durum kritik olgularda güçlülük yok
Kusursuz cinayetim vardı şimdi her işim bok
Anlatayım siz anlayın hayat hikâye daima
Kırık bi testi korku yolunu tıkayan obje kainat
Safi rüzgar camia çürük dişli kahraman
Yürüme yolda koş ve yetiş vaktin ölümü bulmadan
Gece de boğmak hissi tutuklu boyna ilmik
Kirli sokakların tipsiz yüzünle irkil
Keyfimin bozulmasıyla Alâkadar şuan fikrim
Ölüm çağırdıkça kaç koştukça silkin
Nakarat x2:
Susmak yeniklik değil içten gelir ilham
Yazmak istiyorsan sarıl kaleme kâğıda davran
Mermi birşeyi çözmüyorsa yazdıklarını kullan
Kaldır at bir bomba gibi ve hürriyetini kurtar. Sil baştan azınlık her koldan
Ritimler sarhoşça pay ister dön yoldan
Korku bilmecelere eşdeğer kavram hazine markajı
Kısık sesimle bağırmaktan adıma dendi kavgacı
Barışla yaklaşımlar sonuçsuz içinde konuktur
Süs eşyası mermi sigara ecel odamda soluktur
Seyre daldı serüven hayâl gücümde sorunsuz
Düştüğüm de kalktığım taraf yıkık ve onursuz
İkilem ortasın da kal silahı atlasından al
İpini geçir boyna sal hayatın siyaha dönük fal
Denizin ortasın da kırık sandalın elinde hayatın
O anda zehir salgılar nefes sanarsın
Terimi sildiğim gibiydi çöktü kurduğun girinti
Sessizliğime gömül kumda kılıçlar bilendi
İraden kör bir meleği sorgular suçlu dersin
İfaden cinayete sebep akıl yaşın yetmedi.
Nakarat:
Susmak yeniklik değil içten gelir ilham
Yazmak istiyorsan sarıl kaleme kâğıda davran
Mermi birşeyi çözmüyorsa yazdıklarını kullan
Kaldır at bir bomba gibi ve hürriyetini kurtar.