Parya - Annem

Sonbaharda geldi bak ellerimde yok silah
Bugün yarına eşitti madem saçım neden bembeyaz
Yaşım küçüktü lakin annem derdi hep büyüktü oğlum
gülen yüzden eser yok,şimdi ağlar anne oğlun.

Bir dakika dinle lütfen ben miyim bu sesle ritmi sağlayan
hayatım çalışkanlar ülkesi ve bense kalpazan
allahım
yardım ett
onları üzdüğüm her gün tekrar canımı al zaman

Üç günlük dünya da birinicisini cahillikle harcadım
2. gün birini sevip bağlandım
son günümde aile kavramını özlemiştim
şuan çok geç oldu anne ben seni çok özlemişimm.

bir odada bi ben varım birde sırdaşım kalem
kağıtla buluşurdu gözümden akan yaşı silen
bi tek kimse kalmamış duvarda sürekli gülen
bi fotoğrafına aldanırdım kokun burnumda tüter


Nakarat :
yoooooookk ellerin bu son vedaysa
gülü ben neyleyimmmmmmmm
yazar elimde bi kalem adını sayıklatır
bu günü bi güneşe bağlayanlar
yoook ellerin bu son vedaysa
gülü ben neyleyiimmm
yazar elimde bi kalem adını sayıklatır
yokluğunda hep ağlayan var


Bu gece de rüyamda görmek isterim
senin güzel kokun evimin odaları hayallerine isterik
nasıl yapabilirm sensiz,yokken hayal hislerin
diğerleri annesiyle gülerken,benim annem bir peri

19 yılım bi hayli hüzünlü ve göz yaşı
yağmur olur akar benle birlikte bu son yasım
olur belki hayat ellerimi tutarsa birgün ben
kendi ayakları üstinde yürüyen bi yoldaşım

saçma sapan fikierler ürettim yokluğunda
seni geri getirebilmek adına yaptığım çalışmalarda
bir enkazın altından kurtardım kendimi ama
seni kurtaramadılar iki taş parçası arasından

Bitanecik annem oğlun bugün yine size layık yaşıyor
babam nasıl,özlemiyle yanar içim
seçim yaptım çok düşündüm ayrılığın sonu yok
Size geliyorum zaman doldu canım ölmek istiyor...!