Pentagon - En Değerlim

En değerlim,
Bugün ilk defa yalnız kaldım odamda
Baktım ki odamda ki heryer boş...
Tablolar,çerçeveler,akşam çıktığımız sokak bile bomboş
Kalmış....
Sanki bana sitemliydi herşey
Bırakma dercesine bakıyodu hayat bana
Belki bu ebedi bi yalnızlıktı
Hayat boyu belki öldükten sonra bile....
Hiçbir şey beni mutlu etmedi..
Odamın penceresinden izlediğim çocuklar bile...
Dışarı çıktım..

Herkes bana yabancıymışım gibi baktı..
En tanıdıklarım bile...
Evet!Sendin hayatın bana olan bu siteminin sebebi
Belki de bendim..
Bendim bu yalnızlığın sebebi,bendim hayatımı mahveden,
bendim her şeyin kötü gitmesinin sebebi ve
bendim seni suçlayan tüm bunların suçlusu
Senmişsin gibi....
Dışarıda sevgilisiyle mutlu insanları görünce,
Seni bi kere daha suçladım..
Biliyorum:Sendin tüm bunların sebebi,
Bencesine beni bırakışın...

Seni sevmiyorum diyişin hala kulaklarımda,
Hala o sesi duyuyorum ve
Sana tekrar kızıyorum.. Ve hiçbir şey olmamış gibi odama dönüyorum..

Kırık şişeler, kırık kalpler ve
Kırık yarınları görüyorum odamda
Senin bana mirasın olan KIRIK DÜŞLERİ...

Odamın her tarafını dağıtmışsın yeni gelmiş bir sevgili gibi....
Kalbimi kırıp döktüğün gibi.....
Tüm bunları düşündükçe seni unutamayacağımı
Bir kez daha anladım..
Uyumaya çalıştım...
Tuttuğum kalem bu sefer izin vermedi..
Bir kaç şey karaladım defterime,
Senin çok iyi bildiğin bu kalemle
SENİ YAZDIĞIM DEFTERLERE.................
Ama bilmiyorum bu seni yazdığım son defter mi olacak.

Bugün sensizliğimin ilk günü olmasına rağmen
Yokluğunu bu kadar garipsiyorum..
Ve galiba alışamıyorum..
Ama üzülme(!)
Benim bu hayallerim her zaman ki gibi unutulur be sevgili..
Sense benim EN DEĞERLİM....

Ölümse bi kurtuluş olucak,
Hayatta hiç umudum kalmamışken..

HOŞÇAKAL!! EN DEĞERLİM!! HOŞÇAKAL!!