Radansa - Hissiyat

verse 1

perde çektim her bi mevsimimde katliam !
sükuta değmemiş tenim ve gün doğarmı muallak..
muşamba beyinlerde canlanır mı rap cinaslı
caddelelerde aynı cinnetin remixi haybeden..

kalanla yetinmekdi hakkım ölüme selam et
şakakta silüteim bi korku son nefeste çek !
dilimde kelimeler direnci kaleme döktüm es
verdi kalbim aynı ritmi can sıkardı muhdes !

kalbi hapseden bu ezgilerde yaram çok ve
kabusun dibinde tekleyen bu kalbe deva yok !
gözümde kuşku mahbesinde bastığım bi notam var ve birde namludan,
gelen fısıltılar...

dipte gezinmekten bayatlamış tenim
bağışlamam ben artık istemem yalansa matemi...
zavallı ben kırık kanatla uçmak istedim
velakin ala boyandı istedim silindi gitti

Nakarat

Yo!
Rap meşale gökyüzünde ben
Hitaben her bi kelime damlamıştı maziden Sükuta değmemiş tenimde puslu caddeler
Biz kimiz ki gülmek istedik bu öyküde !

verse 2

gecemde saydam odama bak ve gör bu şeytanı
zamanla silindik bu sayfalarda kan kızıl
derinde ben varım bu hissiyata dal ve
gerçeğin dibinde boğulmak kadarda kutsal hayatım !


kalbi resmeden bu beate yazdım 16
hayat damarlarımda gezinmekte yeraltı
kanatlanan cesetler her gecemde bâki
bak çalındı geleceğim bi anda bulunmaz ki faili...


sardım her bi günümü çektim içime defalarca
közde beklesin düşüm gecemde kaldı süveyda !
dudakta kan birikti kusmak istedim fakat
boğazda ilmek her vakitte puslu uykular


tenimi yırtan her bi şarkı kimle bölüştüm ?
bugünde sökmemiş şafak garipdi gündüzüm
senli benli cümleler gerekli bitap belki özürlerde kaybolan,bendim halbuki...