Radu - Karanlık Oda (Ft. Ran Ahen & Ber Kadem)

Nakarat (Berk)
Kapalı dört duvar bi çaresi yok yine sardı korkular
Bu karanlık oda bana bişey ifade etmez yanımda olmayınca
Olamaz olmaz yerine koyamazsın eski günleri
Kal ama insan hayatta birine kaç kez güvenir
Ber Kadem Verse:
elimi kime uzatsam el ele kaçıyor,açılıyor biraz gözüm
birazda kapanıyor düşündüğümde özlü sözünü
hüzünü terkedipte gözümü kör bıraktılar
ve bakıyorumda hala gülüyor onların suratlarında hüzünü
(sen) derdi dinleyen bi sende olmayınca,
hiç misafir olmuyor gecemde,gündüzüm.
ve düşünüp ölümü karalı sayfalarda seni yaşarsam anla,
benim için ölümdür her dakika,sensiz ağlıyorsam ölmüşüm.
kolaysa geri götür bıraktığın bu derdi,beni nedenli yoruyor anlamazsın
afitaptan aciz odama hapsedildim,
tek bi laftan ötürü canımı yaktım,
seni biraz düşündüm,güneş odamda doğdu ellerinde battı.
bana dokunmamıştın ama tenimde seni yaşardım
adını duyduğumda kalbe saplanırdı gözyaşım
temmuz ortasında kavrulan kışın dudaklarımda çatlıyor yaşam, ben 19 yaşında kalmışım.
Nakarat (Berk)
Kapalı dört duvar bi çaresi yok yine sardı korkular
Bu karanlık oda bana bişey ifade etmez yanımda olmayınca
Olamaz olmaz yerine koyamazsın eski günleri
Kal ama insan hayatta birine kaç kez güvenir
Radu Verse:
sokakta aynı lamba , altında farklı bir ben.
gözlerinse kalbi koruyan o yaşlı miğfer,
dadandı odama hasretin dalar gider ve aynı gün gelince güzler hep baharı gözlerinde izler.
bir çıtırdı duydugunda kalbinin içinde farklı bir biçimde hissedersin kendini sevap içince,
fakat yüzün gülünce mürekkebim aşk dolar , bugün hangi kervanı beklediğimi kim sorar.?
eskidendi hep kücük kalıcagımı sanardım
şimdilerde farklı yüzlerin önünde sarardım
ve kimsenin umrunda değil içini yakan o ahtım!
çünkü bende sukut değil tam aksine söz altın
bak bi tahtın üstünsinde sevgi kelime darcığı
aynı anda karşımdaki ey gizemli dar ağacı,
parmağımda kokun saklı kelepçeleri zoryalan
bende gücde kalmadıki demek kolay hep dayan.