Rafet Duman - Gelin Alma

Duvak alın köşk a(ğa)cına ulaştı
Kavim kardeş kuzu gibi meleşti
Bu ayrılık hep kızlara bulaştı

Ben gidem ben gidem evin şen olsun (Bağlantı)
Yaranım yoldaşım ağzım tatl'olsun

Babam kıratını çaya bağlasın
Kırat kişnedikçe anam ağlasın
Anamın kızı var beni neylesin

Hayvah hayvah ben anamdan ayrıldım (Bağlantı)
Eşim kızlar ben sizlerden yad oldum

Sel önünden devşirirler odunu
Yiyen bilir leblebinin tadını
Bilemedik gelin kızın adını

Gelinciler salınarak geldiler
Dolu gibi avlumuza doldular
Anamın elinden beni aldılar

Anamı anamı benim anamı
Sancı tutsun nikâh kıyan imemı
Çarşamba gecesi yaktım kınamı

Anam kirmenini alsın eline
Babam dağarcığın sarsın beline
Çıksın baksın gurbet elin yoluna

Tecer Dağı derler bir dağ ışılar
Geyik kuzusunu almış moşular
Ben'anamdan ayırdılar komşular
Atlar vurdular yaldızlı gemler
Anamın gününde sürdüğüm demler
Sabah olur götürürler zalimler

Atlar eğerlendi bineğin ister
Kuşlar havalandı döneğin ister
Anası babası konağın ister

Dolu geldi dereleri coşurdu
Kâdir Mevlâ'm tebdilimi şaşırdı
Kara yazı gurbet ele düşürdü

Görünüyor bizim elin taşları
Yaslı yaslı ötüşüyor kuşları
Anamın babamın ihmal işleri

Görünmüyor bizim elin söğüdü
Ben gelirken ekipleri yog idi
Kirildi mi bizim elin yiğidi

Kapları yuyamam elim yağ olur
Irafa koyamam elim yorulur
Dışarı çıkamam kaynım darılır

Tuz küleklerini tuzsuz koyan kız
Anayı babayı issiz koyan kız
Evini barkını sessiz koyan kız

Gurbete gidenin bağrı taş gerek
Altı arap atlı beş kardaş gerek
Her zaman her daim gönlü hoş gerek