Sevginin ve barışın
Bir manası kalmadığında
Eski, tatlı huzur veren
Şarkılar da çalmadığında
Kalabalığın içinde
Yalnızlıklar arttığında
Her yer gurbet olduğunda
Her yer beton dolduğunda
İnsan hayatına verilen değerden
Eser kalmadığında
Yani 5 yaşında çocuğun eli de
Silah tuttuğunda
Savunmasız siviller hedef olduğunda
Yardım için gönderilen gemilerden kan akınca
Silahlanmak için milyar dolar harcandığında
Sonra güvenlik güçlerine dahi güven kalmadığında
Okullarda uyuşturucu satıldığında
Artık geriye söylenecek
pek de bir şey kalmıyormuş Tanrım
Bir melek diliyorum
Tanrı'dan muhtaçlara
Çaresiz, yuvasız, aç susuz çocuklara
Bir melek diliyorum
Sevgiden yoksunlara
Suçsuz olan esirlere, mahkumlara, insanlara
Yazılacak fazla bir şey kalmadı, her şey eskitildi, herkes
sefil düştü
Karşılıksız verme devri bitti
Bütün bunlar olurken
Biz derde tepkisizdik
Artık gökten umarız medet, çünkü yerde sevgi bitti
Anla bütün, güzel saf hayaller yarım kaldı
Kimse dost demedi bir başkasına
Herkes hasım saydı
Belki bunlar yaşanmazdı, önlem alınsaydı
Bizler cehaletten kavrulurken
Kaç bin aydın astık
Geçmişin vebali ağır
Taşımaz gövdem beni
Artık söylenmeli
Ne varsa söylenmeli
Bir yardım gelirse de
Eminim gökten gelir
Çünkü biz bir türlü insanlığı öğrenmedik
Söz: Rafet El Roman-Sarp Palaur
Beste: Rafet El Roman