Raffine - Hayat Bozuk Bi Kurgu

Verse1:
Gözlerim görmekten bıktı, dilim anlatmaktan
Herşeyin bir sonu var, sigara korkmaz çakmaktan
Neden anlamsız bakışların içinde kim var?
Unuttun aşkı ruhun eskisinden gaddar
Eksi çoktu azdı artı, basit bir matematikle çözersin
Seninde vardır dinlediğin bir dertli şarkı
Aynıyızdır yada ayrıdır dünyalarımız
Akrep ve yelkovan gibi bazen çakışırız
Burası güneşi olmayan bir dünya herşey hayal
İçimi kemirmekte cevaplanmamış bir kaç sual
Neye göre güvenirsin, kime göre artık sen teksin
Gurur ve merhametten ibaretsin
Durdu yürüyen, sis kalktı gördü görmeyen
Zaman çözdü belli oldu sevmeyen unuttu
Düş kurdum içime düştü kurdu anladığım vakitle
Kusursuz gibi dursada, hayat bozuk bir kurgu..


Verse2:
İnanırmısın hiç bir dünya benzemez benimkine
Bilirmisin yatağımdan farklı kişiler uyanır her güne
Benim yazık hayatım çelişmekte her dönem
Hiç durmadan değişti haleti ruhiyem
Nerden gelir bu güvenin, solmayan çiçekmisin ?
Dudaklarımda zehir olsa, yinede öpecekmisin ?
Oysa, hakkımda olması gereken buysa
Zaman unutturur derdim saat ilerliyorsa
Şimdi boşverip gidersem arkamdan ne derler bil
Kaçmak çare değil üstüme geldi gittiğim heryer
Zifir rengi bir bulut kovalar gençliğimi
Unuttum en güzel yerinde hiç yazılmamış hikayemi
Hepsi biter karmaşam dönüp arkasına gider belki
Belki bundan sonram da buydu
Düş kurdum içime düştü kurdu anladığım vakitle
Kusursuz gibi dursada, hayat bozuk bir kurgu..