Ran Ahen - Karanlıkta Hüzün , Güneşte Umut

Günaydın olsun sen olmadan bi yıl daha geçti
Yaşlarımın hepsi toplanıp da sel olmadan yetiş
Ben ortadan bölüp attığın kalbin asıl sahibi
Merak ediyorum ya ben yokum nasıl daha iyi?

O kalbin.. Yok halim , yüzümde hüzün var
Ve sen olmadan geçen günlerin her birisi üzgün ah
Meşalemi yakıp da yolumu bulmak istiyorum
Ben üstüne titrerken o üstünde titriyormuş

Bunların her birisi gerçek , üzülmüyorum ben
Her aşık olduğum kadın neden elimden uçup gider
Buruk bi tene bıraktım ardımda
Delirmedim aslında ve sen yüzünden umutlarım askıda

Şaşırdığınız kadar değil bendim zavallı
Gerçi yalan söyledim evet bendim zavallı
Bir konuda karar veremiyorum , yardım et
Benim olman mı olmaman mı ? Hangisi zararlı ?

Ulan tamam belki paramparça oldum
Lakin ölmedim neden alıp da yerime başka birini koydun ?
Düştüğümüz hale baksana çamurlu her tarafım Sırtını döndüğünden beri böyle bertarafım

Belki dönersin diye ben bekliyorum hala
Seni geri kazanmak için eğer tek bir yolum varsa
O yolu ne yapıp edip bulacağıma söz
Karlıkta hüzün , güneşte umut ekliyorum aşka ben

İstemiyorum başka bir rüyada prenses olma
Şimdi en güzel yerinde gidersen olmaz.
Belki son defa yazıyorum bir kere dinle nolur
Eğer kırarsan yeniden bi daha ben olmam

Gerçi işine gelir biliyorum ve sen uzaktasın
Deydikçe dudaklarına , titriyor dudaklarım
Ne yapmalıyım ki şimdi ben istemiyorum uzatmayı
Sen hakim oldun ve düşürdün bir anda bu davayı..

Bir anda
Hayat bir yanda , sen bir yanda
Ben zaten yanıyorum ; aşkımız için
Her şey düzelecek eminim.
Sen bir yan da..