Rapselans - Elde Var Hüzün

Güneş çekti gitti demin mavi gökyüzünden
çekti gitti ay belki küstü gündüze
bende sanki ay'ın güneşe olan aşk'ı vardı
kovaladıkça kaçardın ondan bi yanım hep karanlık

Uyan yarim uyan söndü yıldızlar
senle dolu bu kalbi kimsesiz mi sandılar!
gün biter ve başlar ya genelde aldırmam
madem herkes aynı gönlü bu kez utandırmam

nefesim önüne çöktü gurur ayaklar altında
sevgi güzel hadisede kalbindeki şu an kim
gönül altın kafes olsa tutamaz aşk'ı bil
yılan sevdi yerini çıkarmıyo ki tatlı dil

ağladığımı unutup artık unuttuğuma ağlıycam
senden başka hiçbi kimse huzuru sağlamıycak
tam demiştim kalbi kalbe değdi ağlamıycam
mutluluk bi salıncaktı gönlüm artık sallamıycak

Nakarat

içimde köpek gibi havlarken yalnızLık..
'elde var hüzün' yanaklarda gözyaşı
Bana ait her ne varsa bil ki senindir
bende öyle sevgi var ki akıllıyı delirtir!(nice dahi delirtir)

hayat boşluktur gönlü hoşnut tut
sevgi özlemini
kollarıma doldurdum

elde var sıfır
elden gelen bişey yok
birde sen yoksun
elde kalan bi tek hüzün!

İnan ölmek için silaha gerek yok
başımı koyduğum bu yatak zaten intiharım
düşünceler beyne giren gizli bir düşman
düşünmemek elde değil düşünceler hep küstah

sevgi kadehinde son kalan bi yudumdun
içtiğimde anladım ki aşk'ın adı sarhoşluk
kalbim hapishane seni bu kalbe hapsettim
canımdan çok severken canıma kastetti

sevgi çare,sevgi ölüm kalım feryadı
ben aşk'ın evladı senden öte mevlamdır
kopmak istesemde her geçen gün sana bulandım
suçu sen işledin her seferde kader utandı

varlığın bi nağme kulaklarıma fısıldanmış
yokluğun bi sarmaşık aşk'ı sarıp sarmalamış
gönül beklemekten usanmayan sabır taşı
beğenmediğin her bi kimse emin ol ki bi can taşır.