Raptela Handikap - Hüzünlü Bir Roman (ft. Sirstyle)

Sirstyle Verse

Tam bi yıl önceydi kollarında geçti o günüm
Yarınım olucaktın hani oldun artık sade dünüm
Sensiz geçti sebebsizce hayatımdan bir bölüm
Çocuktun derdin ya hep artık bende büyüdüm

Ümitlerim yarım kaldı kimseye anlatamadım
Dert üstüne dert birikti kimseye yansıtmadım
Evet bendim hayırsız kalbinde saklandım
Yerim çok ufakmış inan birden yıkıldım

Tıkandım daha yolun başında tıkandım
Düzelmedi hayatım yanlış kararlar aldım
Bıraktım herşeyi oluruna bıraktım
Fakat olmadı beklemediğim engellere takıldım

Dermanı sendeyken derdime hançer sapladın
Tekrarlanan yalanlara söyle kaç kere inandın
Saçma bahanelerle benden soğumaya çalıştın
Bilmezsin gizlice seni korumaya çalıştım

Böyle günde yalnız kalmak istemezdim elbet
Kırılan bi kalbin tamiri geç olur sabret
Fikri firar eyledim istemeden birden
Sol yanımda hep bi ağrı ve en derinden

Sevmek sade sevmek çok zor gelir
Kalbini hükmetmiş birini unutmak acı verir
Belki vardır içten bi sebebi (hee) kim bilir
Artık 14 şubat senin için sade bi kibir


Raptela Handikap Verse:
Beni Hayata Küstüren Sadece bişey değil
ve ben seven bi kalp için her sefer eğildim
yüzüm güler hep cünkü rol yaparak yasıorum
artık film bitti cünkü mutlu değilim

her sefer bi yalanla salakca dolandım
ben aptal gibi davranıp salağa yatandım
yataqım cehennemin en sıcak odasıydı
ben aslında sevmedim azıcık taptım

acıyla tanısalı gülmeyle küs kaldık
öyle kolay değil unutmak mal gibi bakakaldım
sen bana kesilen en büyük faturasın
senden bana tek kalan güldüğün fotorafın

şaşırdım, evet biraz sasırdım
kacıydı kasımın ? beni ayaz da kacırdın
kacıktım birascık bu şehirden kacaktım
hücrelerimi yaktı kalbim elektrik kacırdı

g*t veren bi kıştı ben hüsrana ugradım
bi RÜZGAR esti önce TOPRAK bile cekildi
evlensek adı belliydi hayaldeki cocukların
düşlerim donup kaldı cünkü hepsi ucuk kacık

kazıdım aklıma, unutmadım asla
bi 22 ekim gününde basladı telaşa
nefret etmedim senden yaptıqından utandım
canın saolsun yine de bana sarkı yazdırdın

Lanet Ettim duvarlar yumrukları yaladı
hayat banada bi çelme kalktığımda daladı
avazım çıktığı kadar bağırdım bitti sesim
peri kızı kadar güzeldi benim prensesim...!