Rapublix - Sokak Şairleri (Ft. Araf Yaren)

Araf Yaren Verse:

Bak uzaklara, dal ufuklara
Nedendi her kaçışta sığınmak satırlara?
Neden mi her satırda boğulduk hatıralara?
O denli yorgunum ki vurulmuşum kuşlara…
Ben aldanışlara, kapılmışım satışlara
Tutulmuşum yarışlara bu dünyanın ortasında
Sefer tasında, kuru ekmek soğan da olsa
Soran da olsa hâli, hatrı, hepsi yalan ya…
Açılır mı kapılar, kaybolmuş anahtarı?
İlacımı aldığımda biraz rahatlarım
Her zaman da söylüyorum 'kırılmış kanatlarım”
Hayatı kendince selamlayan bir sanatkârım
Aşikâr ithamlarım ve bir okadar da manidar
Sahne dar gelirdi bazen ve parti patlar
Düşer suratlar, yıkılır umutlar
Sokak şairlerini yine sokaklar anlar…
Rapublix Verse:

Dün de var, gözümde yarın, yanımda yok yarım
Ellerimde güllerim bu dünlerimden aldığım
Masal misali sevgi sal, düşün bir gör yanımda kalma
Ben derim yaramdan al rüyalarım nehirde sal
Gözlerimde gör hüzün dizimde yatma naram oldun
Gözümde korkum oldun, bak gözümde böyle soldun
Her günümde kör kütük hayat dedik ve akşam oldu
Bak hayata inandım, inandım ve yoktu doğru
Ufka doğru bir güneş ve istesem ben hep düşeş
Düşümde gördüğüm yarınlar ellerimde hepsi leş
Bir tek günümde gör yalanlar hep benimle kalbi deş
Sen hep benimle ol be eş, dışarısı hep çakal ve keş!
Gidince sonucu matemim birinci dileğe mabedim
Derin değil ki ben derim, benim değildi elllerin
Ve deymeyin derin yaram, derin vurandı hatıram
Bu dünlereydi istifa ve mutlu ol bu son duam…