Raziel Nisroc - Kırmızı Kurdele

Güneş doğar bu kente uyanan aynı bedenin aynı sen
Aynı ellerin gibi yorgun garip değil mi?
Hızlı akan o dünya kalabalık görür gülerde
Gözlerinde gördüğün yılların harabesi
Bakışlarında saklı duvarların resimleriyle kaplı
Suspus olmuş her bir kimlik mührü vurmuş diline
Sessiz ağlayışlar sunmuş geceyi sürreal bu tablomuzda
Fırçam ıslak gözlerinde dans ederken
Bugün daha mı farklı her bir günden
Bugün daha mı bitkin düştün sebepsiz öylece
Yılların kaçışları bizi mi vurdu en derinden
Ruhu teslim etsen şeytanımız nerede sarhoş
Kimse göremez acının ikliminde yatan o narin bedenini
Çek bu perdeyi kaldır her şeyi
Dağıt ve ağla son kez gülümsemeni as duvarına
Baktıkça ibret al güven zamana muhtaç
Her anı diğerine varan garip bir evham
Her acın dokunamadığın kadar özel bu meleğine

Nakarat x2
Anılar aldı vurdu seni de tıpkı ben gibi
Kalana baktın gördüğünse acıların mesaisi
Sesin kesildi güneşe sunduğunda gün
Yarım bir tümce merhaba ve elveda Herkese ve her şeye
Silah ve kurşun masada bekler alkolik ifadelerle
İçini titreten tüm o sancılar ıslatır bu kenti
Tek sual kapında bekler
Şimdi gitme kal dokunamasamda hisset sadece

Doğduğundan bu yana bağlanan kaç hüzündü kördüğüm
Bu kurdele çocukluk yansımaları yalansız
Şefkatinse sevginin salıncaklarına bağlı kalmış
Hepsi aynı gel-git aynı medcezir
Sular kabardı bak fırtınan bu kente istila
Odana varan o zor adımların kararlı lakin güçsüz
Zor bela yürürken gözlerinde buğulu sancılar
Harabelerde başrol kimdi kahramanı
Yırtılan bu ruhun tetiğe uzanan ellerin günahını saymazsak
Kimdi suçlu göz pınarlarındaki o yüz kimdi
Kimken kim olan kilit isim değişen hayat mı?
Ya da sonuç mu acaba acının katları
Elin ölümde şimdi tetiğe vardığın bu noktada
Her yanım sancıyor içimde hissettiğim bir sen var
Geriye al zamanı kitle tüm bu dramı
Kurdelende mührü bas ve fırlat derin nefesler al
Değişti her şey biraz uzan ve düşün istersen
Ellerimi uzattım dokun şimdi koy kalbine