Raziel Nisroc - Kumdan Kaleler

Bozun oyunda yokum, yazar kolum batar yarına kasar her kelamda
Gözlerim kızarır vakt-i sabaha, sözlerim acıtır kamçılarda&
Bedenimi bana bırakın yaşama o resti çekmek mi içimden geçen
Dünlerim ezildi, sezinmedim! -gölgelerde yetişti güllerim
Sorgusuz olgular hep peşime takılı vebanın adresi -Sanallık-
Her samanlık içinde kalan aşkı saklar, orada iğneler batarsa şans var
Beklemek harap eder darbına serzeniş pek güç gelir artık,
Taktik nefesini keser eğilirsin
Elyel gecelere devrilirsin
Sargılar yaramı açmadan kapıda
Yargılar başımı eğdirir kağıda
Baskılar sancı her durumda
Kamçılar yarını duygularda
Aslen bu muyum? Bedende su muyum? Ben ağlarken akıp giden
Nerelere.. diyemem!
Dilim kilitlidir içimde yıllanan hüsran.. neden??
Kalınca tek yek olup dinlemek geçmişi zor
Bedenime kızgın kor gibi parçası gibi bırakır hayat
Sanatım Rapim bu kutsal kitap&
Bıktım kumdan kaleler yıkılsın
Aynaya baksın içimdeki çocuk
Demini alsın ben yokken günleri dert saysın
Rape bulansın

Çek damara lan kaç para bu iksir? dumanlı caddeler derbeder edendir beni
Düş satar Rap ghettoda Dua misali, yanar daimi
İki renk damıtırım bundan öte mazim dondu, sesim boğuldu görünce dostumu sürgün
Dünya yavaştan atar aklıma kördüğüm
Savaşırken ben dünleri kalemle döktüm, hatamı gördüm
Kapandım öldüm, sabahtı döndüm, Beatleri döktüm, duvarlar ördüm
Düşmanı gördüm, elemle sövdüm
Umuttu yalan ve sabırla dövdüm her beati kaleme bıraktım kini
Savaşa hazırdım morfini çekip de miğferi çıktım yola

Gazi razi her taraf alabora ruhtu yelkeni tuttu biçare düşleri sarıpta çektim
Rap olup inledim